БЛЕСОК
Како е горе и долу е така
симболот се вљубил во мудрост што молчи
најголема е радоста по најтешка мака
ко слеп што провиделил со внатрешни очи
Низ чисти елементи светлината врви
последните на запад на исток се први
О, вселенски бакнеж што пленува
кога гром во гром удира
Cè само се менува
никогаш ништо не умира
– oд Сашо Гигов – Гиш
