Сизиф, кој од боговите бил осуден да го турка каменот нагоре – надолу и на тој начин да врши апсурдна работа што го излудува, наоѓа излез во љубовта. Имено, тој се вљубува во својата бесмислена задача и на тој начин поразот го претвора во победа. Ако има љубов во тебе ти си – жив. Останува прашањето што бара овој чисто македонски поимлив поим во митологијата што му се припишува на племето Грци?